جایگاه ادب و تربیت در سیره پیامبر اکرم(ص) با تاکید بر دیدگاه تفسیری علامه طباطبائی(ره)
کد مقاله : 1091-CNF
نویسندگان
علی خواجویی بازمانده *1، زهرا نوروستا2، جلیل کاظمی پور3، رسول علیمرادی4
1مدرس گروه معارف دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بردسیر
2دانش آموخته سطح دو، حوزه علمیه حضرت فاطمه معصومه(س)
3مسئول مرکز مشاوره امین دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر
4دبیر ورزش آموزش و پرورش شهرستان بردسیر
چکیده مقاله
چکیده
ادب و اخلاق‌نیک از صفات زیبای نفسانی و موجب تعالی روح است. پیامبر(ص) به‌عنوان مبلّغ دین، کامل‌ترین خُلقیات را از جانب پروردگار دارا می‌باشد؛ از این رو متخلِق به تام‌ترین نوع ادب است. ایشان هم در پیشگاه الهی و در ذکر، امتثال و انتساب پروردگار، مؤدب بودند و هم نزد بندگان خدا، ادب را به بهترین شکل در گفتار و کردار، رعایت کرده‌اند. علامه طباطبائی(ره) نیز در تفسیر المیزان، ذیل آیاتی چند، با بیان روایات متعدد به تبیین جایگاه اخلاق و ادب پیامبر(ص) پرداخته‌اند. بررسی این مطلب به منظور الگوگیری و تأثیر‌پذیری جوانان از یک شخص کامل در صفات حسنه می‌باشد. این پژوهش با روشی توصیفی-تحلیلی و به صورت اسنادی و کتابخانه‌ای با استخراج مطالب از منابع مربوط، اوج جایگاه ادب رسول خدا(ص) را بررسی کرده‌است؛ چراکه ایشان به شکلی اکمل این صفات را به جلوه ظهور گذاشته‌اند و آیات و روایات در این زمینه گواه ماجرا است. نتیجه آن‌که پیامبر گرامی اسلام(ص) در نگاه تفسیری آیت الله طباطبایی(ره)، چه در محضر الهی و چه در اجتماع شخصی مؤدب و متخلق به کمالات اخلاقی بوده که در گفتار و رفتار آن‌را عملی کرده‌است.
کلیدواژه ها
ادب، تربیت، سیره پیامبر(ص)، دیدگاه تفسیری، علامه طباطبائی
وضعیت: پذیرفته شده