اثربخشی آموزش برنامه مداخله ترکیبی شناختی رفتاری بر کمال گرایی منفی و خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان گنبدکاووس
کد مقاله : 1122-CNF
نویسندگان
بنیامین شهینی *1، نبی اله یوسفی گرجی2، طیبه امینی3
1دانشگاه فرهنگیان استان گلستان- واحد دانشگاهی شهید بهشتی گنبدکاووس-کارشناس پژوهش و کتابداری
2کارشناس مسئول ارزیابی عملکرد/ دانشگاه فرهنگیان
3دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش برنامه مداخله ترکیبی شناختی رفتاری بر کمال گرایی منفی و خود کارآمدی دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر گنبدکاووس انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه این شهر در سال تحصیلی1401-1400 بود. روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده و حجم نمونه 60 نفر (30 نفر آزمایش و 30 نفر کنترل) بوده است. ابزارهای پژوهش مقیاس خودکارآمدی شرر(1982) و مقیاس کمال گرایی تری- شورت و همکاران(1995) بر روی آنها اجرا شد و سپس فقط به گروه آزمایش 8 جلسه آموزش داده شد و دوباره پرسشنامه ها روی دو گروه اجرا شد تجزیه تحلیل داده با استفاده از آزمون کوواریانس انجام گرفت. نتایج نشان داد که؛ میزان کمال گرایی منفی گروهی که آموزش دریافت کردند نسبت به گروهی که این آموزش را دریافت نکردند، کمتر است، همچنین خودکارآمدی گروهی که آموزش دریافت کردند نسبت به گروهی که این آموزش را دریافت نکردند، بیشتر است و این امر نشان‌دهندۀ تأثیر آموزش برنامه مداخله ترکیبی شناختی رفتاری در کاهش کمال گرایی منفی و افزایش خودکارآمدی است می توان نتیجه گرفت آموزش برنامه مداخله ترکیبی شناختی رفتاری با اصلاح افکار و عقاید زیربنایی افراد درباره فواید و ضررهای افکار کمال‌گرایانه و تقویت خودکارآمد نقش مؤثری در بهبود کمال‌گرایی و خودکارآمدی دارد.
کلیدواژه ها
برنامه مداخله ترکیبی شناختی رفتاری ، کمال گرایی منفی، خودکارآمدی
وضعیت: پذیرفته شده